Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. et qua quisque potest, aliqua mala nostra levate,
  2. fidam proiecto neve negate manum.
  3. prospera sic maneat vobis fortuna, nec umquam
  4. contacti simili sorte rogetis idem.
  1. Usus amicitiae tecum mihi parvus, ut illam
  2. non aegre posses dissimulare, fuit,
  3. nec [*](ni: nec σ ) me complexus vinclis propioribus esses
  4. nave mea vento, forsan, eunte suo.
  5. ut cecidi cunctique metu fugere ruinam,
  6. versaque amicitiae terga dedere meae,
  7. ausus es igne Iovis percussum tangere corpus
  8. et deploratae limen adire domus:
  9. idque recens praestas nec longo cognitus usu,
  10. quod veterum misero vix duo tresve mihi.
  11. vidi ego confusos vultus visosque notavi,
  12. osque madens fletu pallidiusque meo,
  13. et lacrimas cernens in singula verba cadentes
  14. ore meo lacrimas, auribus illa bibi ;
  15. brachiaque accepi presso [*](maesto) pendentia collo,
  16. et singultatis oscula mixta sonis.