Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- namque ea dissimilis subito est effecta priori,
- flendaque nunc, aliquo tempore laeta fuit.
- plura quidem mandare tibi, si quaeris, habebam,
- sed vereor tardae causa fuisse morae [*](viae);
- et si quae subeunt, tecum, liber, omnia ferres,
- sarcina laturo magna futurus eras.
- longa via est, propera! nobis habitabitur orbis
- ultimus, a terra terra remota mea.’
- Di maris et caeli—quid enim nisi vota supersunt?—
- solvere quassatae parcite membra ratis,
- neve, precor, magni subscribite Caesaris irae!
- saepe premente deo fert deus alter opem.
- Mulciber in Troiam, pro Troia stabat Apollo;
- aequa Venus Teucris, Pallas iniqua fuit.
- oderat Aenean propior Saturnia Turno;
- ille tamen Veneris numine tutus erat.
- saepe ferox cautum petiit Neptunus Ulixen;
- eripuit patruo saepe Minerva suo.
- et nobis aliquod, quamvis distamus ab illis,
- quis vetat irato numen adesse deo?