Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. pro cane sidereo canis hic imponitur arae,
  2. et quare pereat, nil nisi nomen habet.’ [*](26. DF 27. EC 28. F NP LVD — FLOR 29. GC LVDI 30. HC LVDI)
  3. Cum Phrygis Assaraci Tithonia fratre relicto
  4. sustulit inmenso ter iubar orbe suum,
  5. mille venit variis florum dea nexa coronis:
  6. scaena ioci morem liberioris habet.
  7. exit et in Maias sacrum Florale Kalendas;
  8. tunc repetam, nunc me grandius urget opus.
  9. aufer Vesta diem! cognati Vesta recepta est
  10. limine: sic iusti constituere patres.
  11. Phoebus habet partem, Vestae pars altera cessit;
  12. quod superest illis, tertius ipse tenet,
  13. state Palatinae laurus, praetextaque quercu
  14. stet domus: aeternos tres habet una deos.
  1. Quaeritis, unde putem Maio data nomina mensi?
  2. non satis est liquido cognita causa mihi.
  3. ut stat et incertus qua sit sibi nescit eundum,
  4. cum videt ex omni parte viator iter:
  5. sic, quia posse datur diversas reddere causas,
  6. qua ferar, ignoro, copiaque ipsa nocet,