Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. incaluit vis illa mali resolutaque flammis
  2. Herculeos abiit late dilapsa per artus.
  3. Dum potuit, solita gemitum virtute repressit;
  4. victa malis postquam est patientia, reppulit aras
  5. inplevitque suis nemorosam vocibus Oeten.
  6. Nec mora, letiferam conatur scindere vestem:
  7. qua trahitur, trahit illa cutem, foedumque relatu,
  8. aut haeret membris frustra temptata revelli,
  9. aut laceros artus et grandia detegit ossa.
  10. Ipse cruor, gelido ceu quondam lamina candens
  11. tincta lacu, stridit coquiturque ardente veneno.
  12. Nec modus est: sorbent avidae praecordia flammae,
  13. caeruleusque fluit toto de corpore sudor,
  14. ambustique sonant nervi: caecaque medullis
  15. tabe liquefactis tollens ad sidera palmas
  16. “cladibus,” exclamat “Saturnia, pascere nostris,
  17. pascere et hanc pestem specta, crudelis, ab alto
  18. corque ferum satia. Vel si miserandus et hosti,
  19. hoc est, si tibi sum, diris cruciatibus aegram
  20. invisamque animam natamque laboribus aufer: