Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- effecere levem nec iniqua mente ferendo.
- Nec refert, dominos illic famulosne requiras:
- tota domus duo sunt, idem parentque iubentque.
- Ergo ubi caelicolae parvos tetigere penates
- submissoque humiles intrarunt vertice postes,
- membra senex posito iussit relevare sedili,
- quo superiniecit textum rude sedula Baucis.
- Inque foco tepidum cinerem dimovit et ignes
- suscitat hesternos foliisque et cortice sicco
- nutrit et ad flammas anima producit anili.
- Multifidasque faces ramaliaque arida tecto
- detulit et minuit parvoque admovit aeno.
- Quodque suus coniunx riguo conlegerat horto,
- truncat holus foliis; furca levat illa bicorni
- sordida terga suis nigro pendentia tigno
- servatoque diu resecat de tergore partem
- exiguam sectamque domat ferventibus undis.
- Interea medias fallunt sermonibus horas [*](Pro v. 655 in multis libris leguntur hi versus: sentirique moram prohibent. Erat alveus illic fagineus, dura clavo suspensus ab ansa. Is tepidis inpletur aquis artusque fovendos accipit. In medio torus est de mollibus ulvis, impositus lecto sq.)
- concutiuntque torum de molli fluminis ulva
- impositum lecto sponda pedibusque salignis.