Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- et totidem gravitate carent nulloque premente
- alta petunt, aer atque aere purior ignis.
- Quae quamquam spatio distant, tamen omnia fiunt
- ex ipsis et in ipsa cadunt, resolutaque tellus
- in liquidas rarescit aquas, tenuatus in auras
- aeraque umor abit, dempto quoque pondere rursus
- in superos aer tenuissimus emicat ignes.
- Inde retro redeunt, idemque retexitur ordo;
- ignis enim densum spissatus in aera transit,
- hic in aquas, tellus glomerata cogitur unda.
- Nec species sua cuique manet, rerumque novatrix
- ex aliis alias reddit natura figuras:
- nec perit in toto quicquam, mihi credite, mundo,
- sed variat faciemque novat, nascique vocatur
- incipere esse aliud, quam quod fuit ante, morique
- desinere illud idem. Cum sint huc forsitan illa,
- haec translata illuc, summa tamen omnia constant.
- Nil equidem durare diu sub imagine eadem
- crediderim: sic ad ferrum venistis ab auro,
- saecula, sic totiens versa est fortuna locorum.