Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- dum scelus effugiam. Retinet malus ardor amantem,
- ut praesens spectem Cinyram tangamque loquarque
- osculaque admoveam, si nil conceditur ultra.
- Ultra autem spectare aliquid potes, impia virgo?
- Et quot confundas et iura et nomina, sentis!
- Tune eris et matris paelex et adultera patris?
- Tune soror nati genetrixque vocabere fratris?
- Nec metues atro crinitas angue sorores,
- quas facibus saevis oculos atque ora petentes
- noxia corda vident? At tu, dum corpore non es
- passa nefas, animo ne concipe, neve potentis
- concubitu vetito naturae pollue foedus.
- Velle puta: res ipsa vetat. Pius ille memorque est
- moris — et o vellem similis furor esset in illo!”
- Dixerat, at Cinyras, quem copia digna procorum,
- quid faciat, dubitare facit, scitatur ab ipsa
- nominibus dictis, cuius velit esse mariti.
- Illa silet primo, patriisque in vultibus haerens
- aestuat et tepido suffundit lumina rore.
- Virginei Cinyras haec credens esse timoris,