Ars Amatoria
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Sensimus acceptis numen quoque: purior aether
- Fulsit, et e toto pectore cessit onus.
- Dum facit ingenium, petite hinc praecepta, puellae,
- Quas pudor et leges et sua iura sinunt.
- Venturae memores iam nunc estote senectae:
- Sic nullum vobis tempus abibit iners.
- Dum licet, et vernos etiamnum educitis annos,
- Ludite: eunt anni more fluentis aquae;
- Nec quae praeteriit, iterum revocabitur unda,
- Nec quae praeteriit, hora redire potest.
- Utendum est aetate: cito pede labitur aetas,
- Nec bona tam sequitur, quam bona prima fuit.
- Hos ego, qui canent, frutices violaria vidi:
- Hac mihi de spina grata corona data est.
- Tempus erit, quo tu, quae nunc excludis amantes,
- Frigida deserta nocte iacebis anus,
- Nec tua frangetur nocturna ianua rixa,
- Sparsa nec invenies limina mane rosa.
- Quam cito (me miserum!) laxantur corpora rugis,
- Et perit in nitido qui fuit ore color.