Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Non equidem secura fui semperque verebar,
- Ne pater Argolica sumeret urbe nurum.
- Argolidas timui — nocuit mihi barbara paelex!
- Non expectata vulnus ab hoste tuli.
- Nec facie meritisque placet, sed carmina novit
- Diraque cantata pabula falce metit.
- Illa reluctantem cursu deducere lunam
- Nititur et tenebris abdere solis equos;
- Illa refrenat aquas obliquaque flumina sistit;
- Illa loco silvas vivaque saxa movet.
- Per tumulos errat passis discincta capillis
- Certaque de tepidis colligit ossa rogis.
- Devovet absentis simulacraque cerea figit,
- Et miserum tenuis in iecur urget acus —
- Et quae nescierim melius. male quaeritur herbis
- Moribus et forma conciliandus amor.
- Hanc potes amplecti thalamoque relictus in uno
- Inpavidus somno nocte silente frui?
- Scilicet ut tauros, ita te iuga ferre coegit
- Quaque feros anguis, te quoque mulcet ope.