Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Si mos antiquis placuisset matribus idem,
- Gens hominum vitio deperitura fuit,
- Quique iterum iaceret generis primordia nostri
- In vacuo lapides orbe, parandus erat.
- Quis Priami fregisset opes, si numen aquarum
- Iusta recusasset pondera ferre Thetis?
- Ilia si tumido geminos in ventre necasset,
- Casurus dominae conditor Urbis erat;
- Si Venus Aenean gravida temerasset in alvo,
- Caesaribus tellus orba futura fuit.
- Tu quoque, cum posses nasci formosa, perisses,
- Temptasset, quod tu, si tua mater opus;
- Ipse ego, cum fuerim melius periturus amando,
- Vidissem nullos matre negante dies.
- Quid plenam fraudas vitem crescentibus uvis,
- Pomaque crudeli vellis acerba manu?
- Sponte fluant matura sua — sine crescere nata;
- Est pretium parvae non leve vita morae.
- Vestra quid effoditis subiectis viscera telis,
- Et nondum natis dira venena datis?