Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- fundet opes Latiumque beabit divite lingua;
- luxuriantia compescet, nimis aspera sano
- levabit cultu, virtute carenti [*]() tollet,
- ludentis speciem dabit et torquebitur, ut qui
- nunc Satyrum, nunc agrestem Cyclopa movetur.
- Praetulerim scriptor delirus inersque videri,
- dum mea delectent mala me vel denique fallant,
- quam sapere et ringi. fuit haud ignobilis Argis, [*]()
- qui se credebat miros audire tragoedos
- in vacuo laetus sessor plausorque theatro;
- cetera qui vitae servaret munia recto
- more, bonus sane vicinus, amabilis hospes,
- comis in uxorem, posset qui ignoscere servis
- et signo laeso non insanire lagoenae,
- posset qui rupem et puteum vitare patentem.[*]()
- hic ubi cognatorum opibus curisque refectus
- expulit elleboro morbum bilemque meraco,
- et redit ad sese: “pol, me occidistis, amici,
- non servastis,” ait, “cui sic extorta voluptas
- et demptus per vim mentis gratissimus error.”