Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- plus poscente ferent [*](): distat, sumasne pudenter
- an rapias; atqui rerum caput hoc erat, hic fons.
- “indotata mihi soror est, paupercula mater,
- et fundus nec vendibilis nec pascere firmus,”
- qui dicit, clamat, victum date! succinit alter,
- et mihi! dividuo findetur munere quadra,
- sed tacitus pasci si posset corvus, haberet
- plus dapis et rixae multo minus invidiaeque.
- Brundisium comes aut Surrentum ductus amoenum
- qui queritur salebras et acerbum frigus et imbres,
- aut cistam effractam et subducta viatica plorat,
- nota refert meretricis acumina, saepe catellam,
- saepe periscelidem raptam sibi flentis, uti mox
- nulla fides damnis verisque doloribus adsit,
- nec semel irrisus triviis attollere curat
- fracto crure planum, licet illi plurima manet
- lacrima, per sanctum iuratus dicat Osirim:
- credite, non ludo; crudeles, tollite claudum!
- quaere peregrinum, vicinia rauca reclamat.
p.366
- Si bene te novi, metues, liberrime Lolli,