Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. caecus iter monstrare velit; tamen aspice si quid
  2. et nos, quod cures proprium fecisse, loquantur.
  3. Si te grata quies et primam somnus in horam
  4. delectat, si te pulvis strepitusque rotarum,
  5. si laedit [*]() caupona, Ferentinum ire iubebo,
  6. nam neque divitibus contingunt gaudia solis,
  7. nec vixit male, qui natus moriensque fefellit.
  8. si prodesse tuis pauloque benignius ipsum
  9. te tractare voles, accedes siccus ad unctum.[*]()
  10. “Si pranderet holus patienter, regibus uti
  11. nollet Aristippus.” “si sciret regibus uti,
  12. fastidiret holus qui me notat.” utrius horum
  13. verba probes et facta doce, vel iunior audi
  14. cur sit Aristippi potior sententia, namque
  15. mordacem Cynicum sic eludebat, ut aiunt:
    16. p.362
  16. “scurror ego ipse mihi, populo tu; rectius [*]() hoc et
  17. splendidius multo est. equus ut me portet, alat rex,
  18. officium facio; tu poscis vilia, verum [*]()
  19. dante minor, quamvis fers te nullius egentem.”
  20. omnis Aristippum decuit color et status et res,