Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. noctem peccatis et fraudibus obice nubem.”
  2. Qui melior servo, qui [*]() liberior sit avarus,
  3. in triviis fixum cum se demittit [*]() ob assem,
    4. p.356
  4. non video; nam qui cupiet, metuet quoque; porro,
  5. qui metuens vivet, liber mihi non erit umquam,
  6. perdidit arma, locum Virtutis deseruit, qui
  7. semper in augenda festinat et obruitur re.
  8. vendere cum possis captivum, occidere noli;
  9. serviet utiliter; sine pascat durus aretque,
  10. naviget ac mediis hiemet mercator in undis,
  11. annonae prosit, portet frumenta penusque.
  12. Vir bonus et sapiens audebit dicere: “Pentheu,
  13. rector Thebarum, quid me perferre patique
  14. indignum coges?” Adimam bona. “Nempe pecus, rem,
  15. lectos, argentum: tollas licet.” “In manicis ot
  16. compedibus saevo te sub custode tenebo.”
  17. Ipse deus, simul atque volam, me solvet. opinor,
  18. hoc sentit moriar. mors ultima linea rerum est.[*]()
    19. p.358
  1. Quamvis, Scaeva, satis per te tibi consulis et scis,
  2. quo tandem pacto deceat maioribus uti,