Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. nil ait esse prius, melius nil caelibe vita;
  2. si non est, iurat bene solis esse maritis.
  3. quo teneant voltus mutantem Protea nodo?
  4. quid pauper? ride: mutat cenacula, lectos,
  5. balnea, tonsores, conducto navigio aeque
  6. nauseat ac locuples, quem ducit priva triremis.
  7. Si curatus inaequali tonsore capillos
  8. occurri,[*]() rides; si forte subucula pexae
  9. trita subest tunicae, vel si toga dissidet impar,
  10. rides: quid, mea cum pugnat sententia secum,[*]()
  11. quod petiit spernit, repetit quod nuper omisit,
  12. aestuat et vitae disconvenit ordine toto,
  13. diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis?
  14. insanire putas [*]() sollemnia me neque rides,
  15. nec medici credis nec curatoris egere
  16. a praetore dati, rerum tutela mearum