Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- insanire putas [*]() sollemnia me neque rides,
- nec medici credis nec curatoris egere
- a praetore dati, rerum tutela mearum
- cum sis et prave sectum stomacheris ob unguem
- de te pendentis, te respicientis amici.
- Ad summam: sapiens uno minor est Iove, dives,
- liber, honoratus, pulcher, rex denique regum,
- praecipue sanus, nisi cum pituita molesta est.
p.260
- Troiam belli scriptorem. Maxime Lolli,
- dum tu declamas Romae, Praeneste relegi;
- qui quid sit pulchrum, quid turpe, quid utile, quid non,
- planius [*]() ac melius Chrysippo et Crantore dicit,
- cur ita crediderim, nisi quid te distinet,[*]() audi.
- Fabula, qua Paridis propter narratur amorem
- Graecia barbariae lento collisa duello,
- stultorum regum et populorum continet aestus.[*]()
- Antenor censet belli [*]() praecidere causam:
- quid [*]() Paris? ut salvus regnet vivatque beatus
- cogi posse negat. Nestor componere litis
- inter Peliden festinat et inter Atriden;