Satires
Horace
Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
- qua me stultitia, quoniam non est genus unum,
- insanire putas? ego nam videor mihi sanus.’
- ‘quid, caput abscissum manibus cum portat Agave
- gnati infelicis, sibi tunc furiosa videtur?’
- ‘stultum me fateor — liceat concedere veris —
- atque etiam insanum; tantum hoc edissere, quo me
- aegrotare putes animi vitio.’ ‘accipe: primum
- aedificas, hoc est longos imitaris, ab imo
- ad summum totus moduli bipedalis, et idem
- corpore maiorem rides Turbonis in armis
- spiritum et incessum: qui ridiculus minus illo?
- an, quodcumque facit Maecenas, te quoque verum est,
- tanto dissimilem et tanto certare minorem?
- absentis ranae pullis vituli pede pressis
- unus ubi effugit, matri denarrat, ut ingens
- belua cognatos eliserit: illa rogare,
- quantane? num tantum, sufflans se, magna fuisset?
- ‘maior dimidio.’ ‘num tanto?’ cum magis atque
- se magis inflaret, ‘non, si te ruperis,’ inquit,
- ‘par eris.’ haec a te non multum abludit imago.