Epodi

Horace

Horace. Q. Horati Flacci Carmina. Vollmer, Friedrich, editor. Leipzig: Teubner, 1912.

  1. mella cava manant ex ilice, montibus altis
  2. levis crepante lympha desilit pede.
  3. illic iniussae veniunt ad mulctra capellae
  4. refertque tenta grex amicus ubera
  5. nec vespertinus circumgemit ursus ovile
  6. nec intumescit alta viperis humus;
  7. pluraque felices mirabimur, ut neque largis
  8. aquosus Eurus arva radat imbribus,
  9. pinguia nec siccis urantur semina glaebis,
  10. utrumque rege temperante caelitum.
  11. non huc Argoo contendit remige pinus
  12. neque inpudica Colchis intulit pedem,
  13. non huc Sidonii torserunt cornua nautae,
  14. laboriosa nec cohors Vlixei.
  15. nulla nocent pecori contagia, nullius astri
  16. gregem aestuosa torret impotentia.
  17. Iuppiter illa piae secrevit litora genti,
  18. ut inquinavit aere tempus aureum,
  19. aere, dehinc ferro duravit saecula, quorum
  20. piis secunda vate me datur fuga.