Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- palantisque polo stellas. Sequor omina tanta,
- quisquis in arma vocas. Et sic effatus ad undam
- processit summoque hausit de gurgite lymphas,
- multa deos orans, oneravitque aethera votis.
- Iamque omnis campis exercitus ibat apertis,
- dives equum, dives pictaï vestis et auri;
- Messapus primas acies, postrema coercent
- Tyrrhidae iuvenes, medio dux agmine Turnus,
- vertitur arma tenens et toto vertice supra est.
- Ceu septem surgens sedatis amnibus altus
- per tacitum Ganges aut pingui flumine Nilus
- cum refluit campis et iam se condidit alveo.
- Hic subitam nigro glomerari pulvere nubem
- prospiciunt Teucri ac tenebras insurgere campis.
- Primus ab adversa conclamat mole Caicus:
- Quis globus, o cives, caligine volvitur atra?
- Ferte citi ferrum, date tela, ascendite muros,
- hostis adest, heia! Ingenti clamore per omnis
- condunt se Teucri portas et moenia complent.
- Namque ita discedens praeceperat optumus armis