Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- fert dolor et merita accendit Mezentius ira,
- nulli fas Italo tantam subiungere gentem:
- externos optate duces; tum Etrusca resedit
- hoc acies campo, monitis exterrita divom.
- Ipse oratores ad me regnique coronam
- cum sceptro misit mandatque insignia Tarchon,
- succedam castris Tyrrhenaque regna capessam.
- Sed mihi tarda gelu saeclisque effeta senectus
- invidet imperium seraeque ad fortia vires.
- natum exhortarer, ni mixtus matre Sabella
- hinc partem patriae traheret. Tu, cuius et annis
- et generi fatum indulgent, quem numina poscunt,
- ingredere, o Teucrum atque Italum fortissime ductor.
- hunc tibi praeterea, spes et solacia nostri,
- Pallanta adiungam; sub te tolerare magistro
- militiam et grave Martis opus, tua cernere facta
- adsuescat primis et te miretur ab annis.
- Arcadas huic equites bis centum, robora pubis
- lecta dabo totidemque suo tibi nomine Pallas.
- Vix ea fatus erat, defixique ora tenebant