Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- elisos oculos et siccum sanguine guttur.
- Panditur extemplo foribus domus atra revolsis,
- abstractaeque boves abiurataeque rapinae
- caelo ostenduntur, pedibusque informe cadaver
- protrahitur. Nequeunt expleri corda tuendo
- terribilis oculos, voltum villosaque saetis
- pectora semiferi atque extinctos faucibus ignis.
- Ex illo celebratus honos, laetique minores
- servavere diem, primusque Potitius auctor
- et domus Herculei custos Pinaria sacri.
- Hanc aram luco statuit, quae maxuma semper
- dicetur nobis et erit quae maxuma semper.
- Quare agite, o iuvenes, tantarum in munere laudum
- cingite fronde comas et pocula porgite dextris
- communemque vocate deum et date vina volentes.
- Dixerat, Herculea bicolor cum populus umbra
- velavitque comas foliisque innexa pependit
- et sacer implevit dextram scyphus. Ocius omnes
- in mensam laeti libant divosque precantur.
- Devexo interea propior fit Vesper Olympo,