Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- dextera quae Ditis magni sub moenia tendit,
- hac iter Elysium nobis; at laeva malorum
- exercet poenas, et ad impia Tartara mittit.
- Deiphobus contra: Ne saevi, magna sacerdos;
- discedam, explebo numerum, reddarque tenebris.
- I decus, i, nostrum; melioribus utere fatis!
- Tantum effatus, et in verbo vestigia torsit.
- Respicit Aeneas subito, et sub rupe sinistra
- moenia lata videt, triplici circumdata muro,
- quae rapidus flammis ambit torrentibus amnis,
- Tartareus Phlegethon, torquetque sonantia saxa.
- Porta adversa ingens, solidoque adamante columnae,
- vis ut nulla virum, non ipsi exscindere bello
- caelicolae valeant; stat ferrea turris ad auras,
- Tisiphoneque sedens, palla succincta cruenta,
- vestibulum exsomnis servat noctesque diesque.
- Hinc exaudiri gemitus, et saeva sonare
- verbera; tum stridor ferri, tractaeque catenae.
- Constitit Aeneas, strepitumque exterritus hausit.
- Quae scelerum facies, O virgo, effare; quibusve