Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- lugentes campi: sic illos nomine dicunt.
- Hic, quos durus amor crudeli tabe peredit,
- secreti celant calles et myrtea circum
- silva tegit; curae non ipsa in morte relinquunt.
- His Phaedram Procrimque locis, maestamque Eriphylen
- crudelis nati monstrantem volnera, cernit,
- Evadnenque et Pasiphaën; his Laodamia
- it comes, et iuvenis quondam, nunc femina, Caeneus,
- rursus et in veterem fato revoluta figuram.
- Inter quas Phoenissa recens a volnere Dido
- errabat silva in magna; quam Troius heros
- ut primum iuxta stetit adgnovitque per umbras
- obscuram, qualem primo qui surgere mense
- aut videt, aut vidisse putat per nubila lunam,
- demisit lacrimas, dulcique adfatus amore est:
- Infelix Dido, verus mihi nuntius ergo
- venerat exstinctam, ferroque extrema secutam?
- Funeris heu tibi causa fui? Per sidera iuro,
- per superos, et si qua fides tellure sub ima est,
- invitus, regina, tuo de litore cessi.