Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- auricomos quam quis decerpserit arbore fetus.
- Hoc sibi pulchra suum ferri Proserpina munus
- instituit. Primo avulso non deficit alter
- aureus, et simili frondescit virga metallo.
- Ergo alte vestiga oculis, et rite repertum
- carpe manu; namque ipse volens facilisque sequetur,
- si te fata vocant; aliter non viribus ullis
- vincere, nec duro poteris convellere ferro.
- Praeterea iacet exanimum tibi corpus amici—
- heu nescis—totamque incestat funere classem,
- dum consulta petis nostroque in limine pendes.
- Sedibus hunc refer ante suis et conde sepulchro.
- Duc nigras pecudes; ea prima piacula sunto:
- sic demum lucos Stygis et regna invia vivis
- aspicies. Dixit, pressoque obmutuit ore.
- Aeneas maesto defixus lumina voltu
- ingreditur, linquens antrum, caecosque volutat
- eventus animo secum. Cui fidus Achates
- it comes, et paribus curis vestigia figit.
- Multa inter sese vario sermone serebant,