Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- ipse volans tenues se sustulit ales ad auras.
- Currit iter tutum non secius aequore classis,
- promissisque patris Neptuni interrita fertur.
- Iamque adeo scopulos Sirenum advecta subibat,
- difficiles quondam multorumque ossibus albos,
- tum rauca adsiduo longe sale saxa sonabant:
- cum pater amisso fluitantem errare magistro
- sensit, et ipse ratem nocturnis rexit in undis,
- multa gemens, casuque animum concussus amici
- O nimium caelo et pelago confise sereno,
- nudus in ignota, Palinure, iacebis harena!
- Sic fatur lacrimans, classique immittit habenas,
- et tandem Euboïcis Cumarum adlabitur oris.
- Obvertunt pelago proras; tum dente tenaci
- ancora fundabat naves, et litora curvae
- praetexunt puppes. Iuvenum manus emicat ardens
- litus in Hesperium; quaerit pars semina flammae
- abstrusa in venis silicis, pars densa ferarum
- tecta rapit silvas, inventaque flumina monstrat.
- At pius Aeneas arces, quibus altus Apollo