Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- insonti; puppique deus consedit in alta,
- Phorbanti similis, funditque has ore loquelas:
- Iaside Palinure, ferunt ipsa aequora classem;
- aequatae spirant aurae; datur hora quieti.
- Pone caput, fessosque oculos furare labori:
- ipse ego paulisper pro te tua munera inibo.
- Cui vix attollens Palinurus lumina fatur:
- Mene salis placidi voltum fluctusque quietos
- ignorare iubes? Mene huic confidere monstro?
- Aenean credam quid enim fallacibus auris
- et caelo, totiens deceptus fraude sereni?
- Talia dicta dabat, clavumque affixus et haerens
- nusquam amittebat, oculosque sub astra tenebat.
- Ecce deus ramum Lethaeo rore madentem,
- vique soporatum Stygia, super utraque quassat
- tempora, cunctantique natantia lumina solvit.
- Vix primos inopina quies laxaverat artus,
- et super incumbens cum puppis parte revolsa,
- cumque gubernaclo, liquidas proiecit in undas
- praecipitem ac socios nequiquam saepe vocantem;