Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Nec bonus Eurytion praelato invidit honori,
- quamvis solus avem caelo deiecit ab alto.
- Proximus ingreditur donis, qui vincula rupit;
- extremus, volucri qui fixit arundine malum.
- At pater Aeneas, nondum certamine misso,
- custodem ad sese comitemque impubis Iuli
- Epytiden vocat, et fidam sic fatur ad aurem:
- Vade age, et Ascanio, si iam puerile paratum
- agmen habet secum, cursusque instruxit equorum,
- ducat avo turmas, et sese ostendat in armis,
- dic ait. Ipse omnem longo decedere circo
- infusum populum, et campos iubet esse patentes.
- Incedunt pueri, pariterque ante ora parentum
- frenatis lucent in equis, quos omnis euntes
- Trinacriae mirata fremit Troiaeque iuventus.
- omnibus in morem tonsa coma pressa corona;
- cornea bina ferunt praefixa hastilia ferro;
- pars levis umero pharetras; it pectore summo
- flexilis obtorti per collum circulus auri.
- Tres equitum numero turmae, ternique vagantur