Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- luna premit suadentque cadentia sidera somnos,
- sola domo maeret vacua, stratisque relictis
- incubat, illum absens absentem auditque videtque;
- aut gremio Ascanium, genitoris imagine capta,
- detinet, infandum si fallere possit amorem.
- Non coeptae adsurgunt turres, non arma iuventus
- exercet, portusve aut propugnacula bello
- tuta parant; pendent opera interrupta, minaeque
- murorum ingentes aequataque machina caelo.
- Quam simul ac tali persensit peste teneri
- cara Iovis coniunx, nec famam obstare furori,
- talibus adgreditur Venerem Saturnia dictis:
- Egregiam vero laudem et spolia ampla refertis
- tuque puerque tuus, magnum et memorabile numen,
- una dolo divom si femina victa duorum est!
- Nec me adeo fallit veritam te moenia nostra
- suspectas habuisse domos Karthaginis altae.
- Sed quis erit modus, aut quo nunc certamine tanto?
- Quin potius pacem aeternam pactosque hymenaeos
- exercemus? Habes, tota quod mente petisti: