Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Haec precor, hanc vocem extremam cum sanguine fundo.
- Tum vos, o Tyrii, stirpem et genus omne futurum
- exercete odiis, cinerique haec mittite nostro
- munera. Nullus amor populis, nec foedera sunto.
- Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor,
- qui face Dardanios ferroque sequare colonos,
- nunc, olim, quocumque dabunt se tempore vires.
- Litora litoribus contraria, fluctibus undas
- imprecor, arma armis; pugnent ipsique nepotesque.
- Haec ait, et partis animum versabat in omnis,
- invisam quaerens quam primum abrumpere lucem.
- Tum breviter Barcen nutricem adfata Sychaei;
- namque suam patria antiqua cinis ater habebat:
- Annam cara mihi nutrix huc siste sororem;
- dic corpus properet fluviali spargere lympha,
- et pecudes secum et monstrata piacula ducat:
- sic veniat; tuque ipsa pia tege tempora vitta.
- Sacra Iovi Stygio, quae rite incepta paravi,
- perficere est animus, finemque imponere curis,
- Dardaniique rogum capitis permittere flammae.