Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Haec fatus, latos umeros subiectaque colla
- veste super fulvique insternor pelle leonis,
- succedoque oneri; dextrae se parvus Iulus
- implicuit sequiturque patrem non passibus aequis;
- pone subit coniunx: ferimur per opaca locorum;
- et me, quem dudum non ulla iniecta movebant
- tela neque adverso glomerati ex agmine Grai,
- nunc omnes terrent aurae, sonus excitat omnis
- suspensum et pariter comitique onerique timentem.
- Iamque propinquabam portis, omnemque videbar
- evasisse viam, subito cum creber ad auris
- visus adesse pedum sonitus, genitorque per umbram
- prospiciens; Nate exclamat, fuge nate, propinquant.
- Ardentis clipeos atque aera micantia cerno!—
- Hic mihi nescio quod trepido male numen amicum
- confusam eripuit mentem. Namque avia cursu
- dum sequor, et nota excedo regione viarum,
- heu, misero coniunx fatone erepta Creüsa
- substitit, erravitne via, seu lassa resedit,
- incertum; nec post oculis est reddita nostris.