Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Iam iam nulla mora est; sequor et qua ducitis adsum.
- Di patrii, servate domum, servate nepotem.
- Vestrum hoc augurium, vestroque in numine Troia est.
- Cedo equidem, nec, nate, tibi comes ire recuso.
- Dixerat ille; et iam per moenia clarior ignis
- auditur, propiusque aestus incendia volvunt.
- Ergo age, care pater, cervici imponere nostrae;
- ipse subibo umeris, nec me labor iste gravabit:
- quo res cumque cadent, unum et commune periclum,
- una salus ambobus erit. Mihi parvus Iulus
- sit comes, et longe servet vestigia coniunx:
- vos, famuli, quae dicam, animis advertite vestris.
- Est urbe egressis tumulus templumque vetustum
- desertae Cereris, iuxtaque antiqua cupressus
- religione patrum multos servata per annos.
- Hanc ex diverso sedem veniemus in unam.
- Tu, genitor, cape sacra manu patriosque Penatis;
- me, bello e tanto digressum et caede recenti,
- attrectare nefas, donec me flumine vivo
- abluero.