Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- vidi Hecubam centumque nurus, Priamumque per aras
- sanguine foedantem, quos ipse sacraverat, ignis.
- Quinquaginta illi thalami, spes tanta nepotum,
- barbarico postes auro spoliisque superbi,
- procubuere; tenent Danai, qua deficit ignis.
- Forsitan et Priami fuerint quae fata requiras.
- Urbis uti captae casum convolsaque vidit
- limina tectorum et medium in penetralibus hostem,
- arma diu senior desueta trementibus aevo
- circumdat nequiquam umeris, et inutile ferrum
- cingitur, ac densos fertur moriturus in hostis.
- Aedibus in mediis nudoque sub aetheris axe
- ingens ara fuit iuxtaque veterrima laurus,
- incumbens arae atque umbra complexa Penatis.
- Hic Hecuba et natae nequiquam altaria circum,
- praecipites atra ceu tempestate columbae,
- condensae et divom amplexae simulacra sedebant.
- Ipsum autem sumptis Priamum iuvenalibus armis
- ut vidit, Quae mens tam dira, miserrime coniunx,
- impulit his cingi telis? Aut quo ruis? inquit;