Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- artificis scelus, et taciti ventura videbant.
- Bis quinos silet ille dies, tectusque recusat
- prodere voce sua quemquam aut opponere morti.
- Vix tandem, magnis Ithaci clamoribus actus,
- composito rumpit vocem, et me destinat arae.
- Adsensere omnes, et, quae sibi quisque timebat,
- unius in miseri exitium conversa tulere.
- Iamque dies infanda aderat; mihi sacra parari,
- et salsae fruges, et circum tempora vittae:
- eripui, fateor, leto me, et vincula rupi,
- limosoque lacu per noctem obscurus in ulva
- delitui, dum vela darent, si forte dedissent.
- Nec mihi iam patriam antiquam spes ulla videndi,
- nec dulcis natos exoptatumque parentem;
- quos illi fors et poenas ob nostra reposcent
- effugia, et culpam hanc miserorum morte piabunt.
- Quod te per superos et conscia numina veri,
- per si qua est quae restet adhuc mortalibus usquam
- intemerata fides, oro, miserere laborum
- tantorum, miserere animi non digna ferentis.