Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- eminus intorquet. Murali concita numquam
- tormento sic saxa fremunt, nec fulmine tanti
- dissultant crepitus. Volat atri turbinis instar
- exitium dirum hasta ferens orasque recludit
- loricae et clipei extremos septemplicis orbes.
- Per medium stridens transit femur. Incidit ictus
- ingens ad terram duplicato poplite Turnus.
- Consurgunt gemitu Rutuli, totusque remugit
- mons circum, et vocem late nemora alta remittunt.
- Ille humilis supplexque oculos, dextramque precantem
- protendens, Equidem merui nec deprecor, inquit:
- utere sorte tua. Miseri te siqua parentis
- tangere cura potest, oro (fuit et tibi talis
- Anchises genitor), Dauni miserere senectae
- et me seu corpus spoliatum lumine mavis
- redde meis. Vicisti, et victum tendere palmas
- Ausonii videre; tua est Lavinia coniunx:
- ulterius ne tende odiis. Stetit acer in armis
- Aeneas, volvens oculos, dextramque repressit;
- et iam iamque magis cunctantem flectere sermo