Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Haec ubi dicta dedit rapidusque in tecta recessit.
- poscit equos gaudetque tuens ante ora frementis,
- Pilumno quos ipsa decus dedit Orithyia,
- qui candore nives anteirent, cursibus auras.
- Circumstant properi aurigae manibusque lacessunt
- pectora plausa cavis et colla comantia pectunt.
- Ipse dehinc auro squalentem alboque orichalco
- circumdat loricam umeris; simul aptat habendo
- ensemque clipeumque et rubrae cornua cristae.
- ensem, quem Dauno ignipotens deus ipse parenti
- fecerat et Stygia candentem tinxerat unda.
- Exin quae mediis ingenti adnixa columnae
- aedibus adstabat, validam vi corripit hastam,
- Actoris Aurunci spolium, quassatque trementem
- vociferans: Nunc, O numquam frustrata vocatus
- hasta meos, nunc tempus adest: te maximus Actor
- te Turni nunc dextra gerit. Da sternere corpus
- loricamque manu valida lacerare revulsam
- semiviri Phrygis et foedare in pulvere crinis
- vibratos calido ferro murraque madentis.