Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Paeonium in morem senior succinctus amictu
- multa manu medica Phoebique potentibus herbis
- nequiquam trepidat, nequiquam spicula dextra
- sollicitat prensatque tenaci forcipe ferrum.
- Nulla viam Fortuna regit, nihil auctor Apollo
- subvenit; et saevus campis magis ac magis horror
- crebrescit propiusque malum est. Iam pulvere caelum
- stare vident: subeunt equites, et spicula castris
- densa cadunt mediis. It tristis ad aethera clamor
- bellantum iuvenum et duro sub Marte cadentum.
- Hic Venus, indigno nati concussa dolore,
- dictamnum genetrix Cretaea carpit ab Ida,
- puberibus caulem foliis et flore comantem
- purpureo; non illa feris incognita capris
- gramina, cum tergo volucres haesere sagittae:
- hoc Venus, obscuro faciem circumdata nimbo,
- detulit; hoc fusum labris splendentibus amnem
- inficit occulte medicans spargitque salubris
- ambrosiae sucos et odoriferam panaceam.
- Fovit ea volnus lympha longaevus Iapyx