Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- velati ramis oleae veniamque rogantes:
- corpora, per campos ferro quae fusa iacebant,
- redderet ac tumulo sineret succedere terrae;
- nullum cum victis certamen et aethere cassis;
- parceret hospitibus quondam socerisque vocatis.
- Quos bonus Aeneas haud aspernanda precantis
- prosequitur venia et verbis haec insuper addit:
- Quaenam vos tanto fortuna indigna, Latini,
- implicuit bello, qui nos fugiatis amicos?
- Pacem me exanimis et Martis sorte peremptis
- oratis? Equidem et vivis concedere vellem.
- Nec veni, nisi fata locum sedemque dedissent,
- nec bellum cum gente gero: rex nostra reliquit
- hospitia et Turni potius se credidit armis.
- Aequius huic Turnum fuerat se opponere morti.
- Si bellum finire manu, si pellere Teucros
- apparat, his mecum decuit concurrere telis:
- vixet, cui vitam deus aut sua dextra dedisset.
- Nunc ite et miseris supponite civibus ignem.
- Dixerat Aeneas. Illi obstipuere silentes