Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- haud aliter Troianae acies aciesque Latinae
- concurrunt; haeret pede pes densusque viro vir.
- At parte ex alia, qua saxa rotantia late
- impulerat torrens arbustaque diruta ripis,
- Arcadas insuetos acies inferre pedestris
- ut vidit Pallas Latio dare terga sequaci
- (aspera quis natura loci dimittere quando
- suasit equos), unum quod rebus restat egenis,
- nunc prece, nunc dictis virtutem accendit amaris:
- Quo fugitis, socii? Per vos et fortia facta,
- per ducis Evandri nomen devictaque bella
- Opemque meam, patriae quae nunc subit aemula laudi,
- fidite ne pedibus. Ferro rumpenda per hostis
- est via. Qua globus ille virum densissimus urget,
- hac vos et Pallanta ducem patria alta reposcit.
- Numina nulla premunt, mortali urgemur ab hoste
- mortales, totidem nobis animaeque manusque.
- Ecce, maris magna claudit nos obice pontus,
- deest iam terra fugae: pelagus Troiamne petemus?
- Haec ait et medius densos prorumpit in hostis.