Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- nec validae iuvere manus genitorque Melampus,
- Alcidae comes usque gravis dum terra labores
- praebuit. Ecce Pharo, voces dum iactat inertis,
- intorquens iaculum clamanti sistit in ore.
- Tu quoque, flaventem prima lanugine malas
- dum sequeris Clytium infelix, nova gaudia, Cydon,
- Dardania stratus dextra, securus amorum,
- qui iuvenum tibi semper erant, miserande iaceres,
- ni fratrum stipata cohors foret obvia, Phorci
- progenies, septem numero, septenaque tela
- coniciunt; partim galea clipeoque resultant
- inrita, deflexit partim stringentia corpus
- alma Venus. Fidum Aeneas adfatur Achaten:
- Suggere tela mihi: non ullum dextera frustra
- torserit in Rutulos, steterunt quae in corpore Graium
- Iliacis campis. Tum magnam corripit hastam
- et iacit: illa volans clipei transverberat aera
- Maeonis et thoraca simul cum pectore rumpit.
- Huic frater subit Alcanor fratremque ruentem
- sustentat dextra: traiecto missa lacerto