Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- incipit, et vivo temptat praevertere amore
- iam pridem resides animos desuetaque corda.
- Postquam prima quies epulis, mensaeque remotae,
- crateras magnos statuunt et vina coronant.
- Fit strepitus tectis, vocemque per ampla volutant
- atria; dependent lychni laquearibus aureis
- incensi, et noctem flammis funalia vincunt.
- Hic regina gravem gemmis auroque poposcit
- implevitque mero pateram, quam Belus et omnes
- a Belo soliti; tum facta silentia tectis:
- Iuppiter, hospitibus nam te dare iura loquuntur,
- hunc laetum Tyriisque diem Troiaque profectis
- esse velis, nostrosque huius meminisse minores.
- Adsit laetitiae Bacchus dator, et bona Iuno;
- et vos, O, coetum, Tyrii, celebrate faventes.
- Dixit, et in mensam laticum libavit honorem,
- primaque, libato, summo tenus attigit ore,
- tum Bitiae dedit increpitans; ille impiger hausit
- spumantem pateram, et pleno se proluit auro
- post alii proceres. Cithara crinitus Iopas