Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Tum breviter Dido, voltum demissa, profatur:
- Solvite corde metum, Teucri, secludite curas.
- Res dura et regni novitas me talia cogunt
- moliri, et late finis custode tueri.
- Quis genus Aeneadum, quis Troiae nesciat urbem,
- virtutesque virosque, aut tanti incendia belli?
- Non obtusa adeo gestamus pectora Poeni,
- nec tam aversus equos Tyria Sol iungit ab urbe.
- Seu vos Hesperiam magnam Saturniaque arva,
- sive Erycis finis regemque optatis Acesten,
- auxilio tutos dimittam, opibusque iuvabo.
- Voltis et his mecum pariter considere regnis;
- urbem quam statuo vestra est, subducite navis;
- Tros Tyriusque mihi nullo discrimine agetur.
- Atque utinam rex ipse Noto compulsus eodem
- adforet Aeneas! Equidem per litora certos
- dimittam et Libyae lustrare extrema iubebo,
- si quibus eiectus silvis aut urbibus errat.
- His animum arrecti dictis et fortis Achates
- et pater Aeneas iamdudum erumpere nubem