Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- maxumus Ilioneus placido sic pectore coepit:
- O Regina, novam cui condere Iuppiter urbem
- iustitiaque dedit gentis frenare superbas,
- Troes te miseri, ventis maria omnia vecti,
- oramus, prohibe infandos a navibus ignis,
- parce pio generi, et propius res aspice nostras.
- Non nos aut ferro Libycos populare Penatis
- venimus, aut raptas ad litora vertere praedas;
- non ea vis animo, nec tanta superbia victis.
- Est locus, Hesperiam Grai cognomine dicunt,
- terra antiqua, potens armis atque ubere glaebae;
- Oenotri coluere viri; nunc fama minores
- Italiam dixisse ducis de nomine gentem.
- Hic cursus fuit:
- cum subito adsurgens fluctu nimbosus Orion
- in vada caeca tulit, penitusque procacibus austris
- perque undas, superante salo, perque invia saxa
- dispulit; huc pauci vestris adnavimus oris.
- Quod genus hoc hominum? Quaeve hunc tam barbara morem
- permittit patria? Hospitio prohibemur harenae;