Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Oceano libemus,” ait. Simul ipsa precatur
- Oceanumque patrem rerum Nymphasque sorores
- centum quae silvas, centum quae flumina servant.
- Ter liquido ardentem perfundit nectare Vestam,
- ter flamma ad summum tecti subiecta reluxit.
- Omine quo firmans animum sic incipit ipsa:
- “Est in Carphatio Neptuni gurgite vates
- caeruleus Proteus, magnum qui piscibus aequor
- et iuncto bipedum curru metitur equorum.
- Hic nunc Emathiae portus patriamque revisit
- Pallenen, hunc et Nymphae veneramur et ipse
- grandaevus Nereus; novit namque omnia vates,
- quae sint, quae fuerint, quae mox ventura trahantur;
- quippe ita Neptuno visum est, immania cuius
- armenta et turpes pascit sub gurgite phocas.
- Hic tibi, nate, prius vinclis capiendus, ut omnem
- expediat morbi causam eventusque secundet.
- Nam sine vi non ulla dabit praecepta, neque illum
- orando flectes; vim duram et vincula capto
- tende; doli circum haec demum frangentur inanes.