Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Ipsa ego, te, medios cum sol accenderit aestus,
- cum sitiunt herbae et pecori iam gratior umbra est,
- in secreta senis ducam, quo fessus ab undis
- se recipit, facile ut somno adgrediare iacentem.
- Verum ubi correptum manibus vinclisque tenebis,
- tum variae eludent species atque ora ferarum
- Fiet enim subito sus horridus atraque tigris
- squamosusque draco et fulva cervice leaena,
- aut acrem flammae sonitum dabit atque ita vinclis
- excidet, aut in aquas tenues dilapsus abibit.
- Sed quanto ille magis formas se vertet in omnes,
- tanto, nate, magis contende tenacia vincla,
- donec talis erit mutato corpore, qualem
- videris, incepto tegeret cum lumina somno.”
- Haec ait et liquidum ambrosiae defundit odorem,
- quo totum nati corpus perduxit; at illi
- dulcis compositis spiravit crinibus aura
- atque habilis membris venit vigor. Est specus ingens
- exesi latere in montis, quo plurima vento
- cogitur inque sinus scindit sese unda reductos,