Georgics

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. tollentemque minas et sibila colla tumentem
  2. deice. Iamque fuga timidum caput abdidit alte,
  3. cum medii nexus extremaeque agmina caudae
  4. solvuntur, tardosque trahit sinus ultimus orbis.
  5. Est etiam ille malus Calabris in saltibus anguis,
  6. squamea convolvens sublato pectore terga
  7. atque notis longam maculosus grandibus alvum
  8. qui, dum amnes ulli rumpuntur fontibus et dum
  9. vere madent udo terrae ac pluvialibus austris
  10. stagna colit, ripisque habitans hic piscibus atram
  11. improbus ingluviem ranisque loquacibus explet;
  12. postquam exusta palus, terraeque ardore dehiscunt,
  13. exsilit in siccum et flammantia lumina torquens
  14. saevit agris asperque siti atque exterritus aestu.
  15. Ne mihi tum mollis sub divo carpere somnos
  16. neu dorso nemoris libeat iacuisse per herbas,
  17. cum positis novus exuviis nitidusque iuventa
  18. volvitur, aut catulos tectis aut ova relinquens
  19. arduus ad solem et linguis micat ore trisulcis.
  20. Morborum quoque te causas et signa docebo.