Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- porta tonat caeli et scopulis inlisa reclamant
- aequora; nec miseri possunt revocare parentes
- nec moritura super crudeli funere virgo.
- Quid lynces Bacchi variae et genus acre luporum
- atque canum? Quid, quae imbelles dant proelia cervi?
- Scilicet ante omnis furor est insignis equarum;
- et mentem Venus ipsa dedit, quo tempore Glauci
- Potniades malis membra absumpsere quadrigae.
- Illas ducit amor trans Gargara transque sonantem
- Ascanium; superant montis et flumina tranant.
- Continuoque avidis ubi subdita flamma medullis,
- vere magis, quia vere calor redit ossibus: illae
- ore omnes versae in Zephyrum stant rupibus altis,
- exceptantque levis auras et saepe sine ullis
- coniugiis vento gravidae, mirabile dictu,
- saxa per et scopulos et depressas convallis
- diffugiunt, non, Eure, tuos, neque solis ad ortus,
- in Borean caurumque, aut unde nigerrimus auster
- nascitur et pluvio contristat frigore caelum.
- Hic demum, hippomanes vero quod nomine dicunt