Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- verticibus nigramque alte subiectat harenam.
- Omne adeo genus in terris hominumque ferarumque,
- et genus aequoreum, pecudes pictaeque volucres,
- in furias. ignemque ruunt. Amor omnibus idem.
- Tempore non alio catulorum oblita leaena
- saevior erravit campis, nec funera volgo
- tam multa informes ursi stragemque dedere
- per silvas; tum saevus aper, tum pessima tigris;
- heu male tum Libyae solis erratur in agris.
- Nonne vides, ut tota tremor pertemptet equorum
- corpora, si tantum notas odor attulit auras?
- Ac neque eos iam frena virum neque verbera saeva
- non scopuli rupesque cavae atque obiecta retardant
- flumina correptosque unda torquentia montis.
- Ipse ruit dentesque Sabellicus exacuit sus
- et pede prosubigit terram, fricat arbore costas
- atque hinc atque illinc umeros ad volnera durat.
- Quid iuvenis, magnum cui versat in ossibus ignem
- durus amor? Nempe abruptis turbata procellis
- nocte natat caeca serus freta; quem super ingens