Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- et, quantum longis carpent armenta diebus,
- exigua tantum gelidus ros nocte reponet.
- Nigra fere et presso pinguis sub vomere terra
- et cui putre solum,—namque hoc imitamur arando—
- optima frumentis; non ullo ex aequore cernes
- plura domum tardis decedere plaustra iuvencis;
- aut unde iratus silvam devexit arator
- et nemora evertit multos ignava per annos
- antiquasque domos avium cum stirpibus imis
- eruit; illae altum nidis petiere relictis,
- at rudis enituit inpulso vomere campus.
- Nam ieiuna quidem clivosi glarea ruris
- vix humilis apibus casias roremque ministrat;
- et tophus scaber et nigris exesa chelydris
- creta negant alios aeque serpentibus agros
- dulcem ferre cibum et curvas praebere latebras.
- Quae tenuem exhalat nebulam fumosque volucris
- et bibit humorem et, cum volt, ex se ipsa remittit
- quaeque suo semper viridi se gramine vestit
- nec scabie et salsa laedit robigine ferrum: