Eclogues
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Pastorem Musam Damonis et Alphesiboei—
- immemor herbarum quos est mirata iuvenca
- certantis, quorum stupefactae carmine lynces,
- et mutata suos requierunt flumina cursus—
- Illonis Musam dicemus et Alphesiboei.
- Tu mihi seu magni superas iam saxa Timavi,
- sive oram Illyrici legis aequoris, en erit umquam
- ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta?
- en erit ut liceat totum mihi ferre per orbem
- sola Sophocleo tua carmina digna coturno?
- A te principium, tibi desinam: accipe iussis
- carmina coepta tuis, atque hanc sine tempora circum
- inter victrices hederam tibi serpere laurus.
- Frigida vix caelo noctis decesserat umbra,
- cum ros in tenera pecori gratissimus herba;
- incumbens tereti Damon sic coepit olivae.
- Nascere, praeque diem veniens age, Lucifer, almum,
- coniugis indigno Nisae deceptus amore
- dum queror, et divos, quamquam nil testibus illis
- profeci, extrema moriens tamen adloquor hora.