Eclogues
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- et cantare pares, et respondere parati.
- Huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrtos,
- vir gregis ipse caper deerraverat; atque ego Daphnim
- aspicio. Ille ubi me contra videt: “Ocius” inquit
- “huc ades, O Meliboee, caper tibi salvus et haedi;
- et, si quid cessare potes, requiesce sub umbra.
- huc ipsi potum venient per prata iuvenci,
- hic viridis tenera praetexit arundine ripas
- Mincius, eque sacra resonant examina quercu.”
- Quid facerem? Neque ego Alcippen, nec Phyllida habebam,
- depulsos a lacte domi quae clauderet agnos,
- et certamen erat, Corydon cum Thyrside, magnum.
- posthabui tamen illorum mea seria ludo:
- alternis igitur contendere versibus ambo
- coepere; alternos Musae meminisse volebant.
- hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrsis.
- Nymphae, noster amor, Libethrides, aut mihi carmen,
- quale meo Codro, concedite: proxima Phoebi
- versibus ille facit; aut, si non possumus omnes,
- hic arguta sacra pendebit fistula pinu.